Nakręcone w 1967 roku „Ręce do góry” nie weszły wówczas do dystrybucji z powodu ingerencji cenzury. Kiedy w 1981 film miał ukazać się w końcu na ekranach, Skolimowski dokręcił do pierwotnego materiału prolog, składający się ze wspomnień i refleksji narratora. „Ręce do góry”, bez dokrętek, weszły ostatecznie do kin w 1985 roku.

W części głównej absolwenci Akademii Medycznej spotykają się w dziesiątą rocznicę ukończenia studiów. Odczytują listy i telegramy od tych, którzy nie dotarli na zjazd. Sprowokowani telegramem jednego z nieobecnych kolegów, postanawiają go odwiedzić. Wobec braku innego środka lokomocji wybierają wagon pociągu towarowego. Alkohol prowokuje ich do zwierzeń i wspominania czasów studenckich. „Ręce do góry” to intensywna, odważna psychodrama, w przewrotny sposób wpisująca się w tradycję „Dziadów” Adama Mickiewicza.

Artykuł o reżyserze TUTAJ.