Dwoje staruszków rozpoczyna dzień. Kamera towarzyszy im aż do wieczora - w pracy, posilaniu się z jednej miski, rozmowach prowadzonych w języku, który rozumieją tylko oni sami, modlitwie i odpoczynku. A na koniec stary człowiek powie: "Dobre jest życie. Lepszego nie chcę mieć jako i teraz mam".