„Zawsze uwielbiałem recytować poezję, szukałem w niej skrzydeł, które mogłyby mnie unieść ponad poziomem przeciętności. Szukałem w niej boskości. Nigdy też nie uczyłem się pisania poezji, szedłem krokiem zamaszystym śladami poetów, moich mistrzów” – wyznaje Stan Borys. „Daleko donikąd” to efekt tej wyprawy – zbiór wierszy artysty.